24.07.11---------------------21:10

 ვიცი გიკვირს ისევ აქ რომ მხედავ,მაგრამ ეს ჩემდა უნებურად ხდება............უეცრად სევდა შემომაწვება და გული საშინლად მტკივა,ამ დროს კი მხოლოდ ეს მშველის..........იცი ძვირფასო უკვე მეთორმეტე კლასელი მქვია.......მომავაალ წელს სკოლას დავამთავრებ და უმაღლესში ჩავაბარებ.............უკვე დავიწყე მომზადება,ვცდილობ ბევრი ვისწავლო...ჯერ კიდევ ვერ წარმომიდგენია,რომ მეთორმეტე კლასელი ვარ,მაგრამ ამას მოევლება......შენს მონატრებას კი აღარაფერი ეშველება.......ჯერ კიდევ მგონია რომ ეს ყველაფერი კოშმარული სიზმარია,რომელიც მალე დამთავრდება და ჩემს ტელეფონზე შენი ნომერი დაფიქსირდება.ყურმილს ავიგებ და ისევ ის მოსიყვარულე და თბილი ხმა მეტყვის:"მიყვარხარ" ,რომელიც ყოველ დილით მაგვიძებდა და ყოველ საგამოს ტკბილ სსიზმრებს ,ისურვებდა..................იქნებ ეს ყველაფერი მართლაც კოშმარია?არა არ ვიცი.......

 იცი ძვირფასო ჩემ თავს ბევრი რამ ხდება.ძალიან მჭირდება შენი გვერდში დგომა.............გახსოვს როგორ მეხმარებოდი სწავლაშ?.ნეტავ ახლაც აქ იყო........................გახსოვს ჩვენი გეგმები?.უამრავი გეგმა გვქონდა.............ახლა კი.................გახსოვს ვარდი რო მაჩუქე?..........მას ახლაც ვინახავ.....ერთხელ კი ყვავილისგან ბეჭედი გამიკეთე..............თან მითხარი:დღეს ეს იყოს და თუ კი თანახმა იქნები ხვალვე მოგიტან ბეჭედსო......ჩემგან კი ყოველთვის ერთიდაიგიივე პასუხს იღებდი................კიდევ უამრავი რამ მახსენდება ხოლმე შენზე,მაგრამ ამ ყველაერს უკვე წარსული ქვია........

 ახლა დაგემშვიდობები...........არ იდარდო მალე ისევ მოგწერ და მოგიყვები ჩემზემაგრამ მე კი ვერასოდეს ვეღარ გავიგე შენზე....დროებით ჩემო ძვირფასო!

    მე ისევ მიყვარხარ!